عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است

بسم الله الرحمن الرحیم کُلًّا نُمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّکَ ۚ وَمَا کَانَ عَطَاءُ رَبِّکَ مَحْظُورًا (اسراء/20) ترجمه: ما به هر دو گروه (دنیا طلبان و آخرت خواهان) از عطایاى خود کمک می کنیم و عطایاى پروردگار تو از هیچکس منع نشده است. نُمِدّ به معنی ما کمک می کنیم است و از ریشه مدد است که معنی لغوی آن امتداد و کشیدن می باشد که اگر کاری که انجام می گیرد در ادامه و دوام کار سابق باشد را مدد می گویند. از این کلمه معلوم می شود که در این آیه خداوند از هدایت صحبت نمی کند بلکه می فرماید هر کسی در هر کاری که اراده کرده است و انجام می دهد ما در تحقق آن کمک می کنیم. محظور به معنی ممنوع است و خداوند می فرماید هیچ محدودیتی در این کمک وجود ندارد. این مطلب در پاسخ به سوال مقدری است که ممکن است به اذهان خطور کند که آیا خداوند از دست کافر در کفرش می گیرد؟ در جواب باید گفت خداوند در دنیا انسان را مختار خلق کرده است و امکان اختیار را هم برایش فراهم نموده است زیرا هر گونه ممنوعیت و محدودیت بر خلاف فلسفه جهان خلقت است که باید انسان ها در انتخاب آزاد باشند تا در قیامت تنبیه و پاداش ب, ...ادامه مطلب

بسم الله الرحمن الرحیم وَ إِذَا سَمِعُواْ اللَّغْوَ أَعْرَضُواْ عَنْهُ وَ قَالُواْ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَکُمْ أَعْمَالُکُمْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ لَا نَبْتَغِى الْجَاهِلِینَ (قصص/55) ترجمه آیه: و چون لغوى بشنوند از آن روى برمى‏تابند و مى‏گویند: «کردارهاى ما از آنِ ما و کردارهاى شما از آنِ شماست. سلام بر شما، جویاى [مصاحبت‏] نادانان نیستیم.» 1.        مقصود از لغو سخنان بیهوده، خشن و زشتى مانند کفر، فحش، توهین، غناء، کذب، غیبت، تهمت و افتراء و مانند آن است که عموما هیچ عاقلی به زبان نمی آورد. 2.      طبق دستور این آیه، وظیفه انسان مؤمن در هنگام شنیدن سخن لغو، اعراض می باشد و منظور از اعراض، عدم مقابله به مثل است. پاسخ عالمانه و مؤمنانه در مقابل کسی که توهین و فحاشی می کند و یا کفر می,خیرخواه ...ادامه مطلب

بسم الله الرحمن الرحیم وَ لَوْ لَا کلَمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ لَکاَنَ لِزَامًا وَ أَجَلٌ مُّسَمًّى(طه/129) ترجمه آیه: و اگر سخنى از پروردگارت پیشى نگرفته و موعدى معین مقرر نشده بود، قطعاً [عذاب آنها] لازم مى‏آمد. 1.        این جمله در پنج جاى قرآن تکرار شده است و مراد از " کلمه" قانون الهی است که برای هر انسانی و قومی  عمری از پیش تعیین شده است و آن قانون خطاپذیر نیست؛ نه جلو می افتد و نه برای آن تأخیری است. اجل مسمی نام آن سنت الهی است و لذا این دو کلمه یک معنی را می رسانند. 2.     از این آیه و آیه قبلی فهمیده می شود که مسرف و کافر مستحق مرگند و زندگی عبث دارند و نه تنها عمری عبث دارند بلکه ادامه زندگی شان برای خود و دیگران مضر است. منظور از مسرف در این آیات اسراف در لوازم زندگی نیست. هرچند آن اسراف هم گناه کبیره است و مستوجب عذاب است ولی منظور از اسراف در این آیات اسراف در اصل زندگی است. عمری را صرف کنند بی آنکه از آن بهره ای بگیرند و به سوی هدف زندگی که همان کمال و حرکت به سوی خداوند است نزدیک شوند. 3.     این سنت الهى که در قرآن در موارد متعدد به عنوان" کلمه" از آن , ...ادامه مطلب