بسم الله الرحمن الرحیم إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکمُ وَ إِنْ أَسَأْتمُ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاْخِرَةِ لِیَسوئواْ وُجُوهَکُمْ وَ لِیَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ کَمَا دَخَلُوهُ أَوَّ, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم وَ یَدْعُ الْانسَانُ بالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالخَیرِ وَ کاَنَ الْانسَانُ عجَولًا(إسراء/11) ترجمه: و انسان, [همان گونه که] خیر را فرا مىخواند، [پیشامد] بد را مىخواند و انسان, همو, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم وَ نَزَعْنَا مِن کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیدًا فَقُلْنَا هَاتُواْ بُرْهَانَکُمْ فَعَلِمُواْ أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَ ضَلَّ عَنهُم مَّا کَانُواْ یَفْترُونَ (قصص/75) ترجمه آیه: و از میان هر امتى گواهى بیرون مىکشیم و مىگوییم: «برهان خود را بیاورید.» پس بدانند که حقّ از آنِ خداست، و آنچه به دروغ افترا می بستند از دستشان مىرود. 1. م, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلىَ بَعْضِ الْأَعْجَمِینَ؛ فَقَرَأَهُ عَلَیْهِم مَّا کَانُواْ بِهِ مُؤْمِنِینَ (شعراء/198 و 199) ترجمه آیات: و اگر آن را بر برخى از غیر عربزبانان نازل مىکردیم؛ و [پیامبر] آن را بر ایشان مىخواند به آن , ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم إِلَّا مَنْ أَتىَ اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ(شعراء/89) ترجمه آیه: مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد. 1. سلامت به معناى دور بودن از آفات ظاهرى و باطنى است. 2. خداوند در این آیه از زبان حضرت ابراهیم یک تفاوت اساسی دنیا و آخرت را بیان فرموده است. و آن اینکه ب, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ؛ وَ قَلِیلٌ مِّنَ الاَخِرِینَ(واقعه/ 13 و 14) ترجمه آیات: (سبقت گیرندگان در قیامت )گروهى از پیشینیان، و اندکى از متأخّران (خواهند بود). 1. "ثلة" در اصل به معنى قطعه مجتمع از پشم است، و در اینجا به معناى جماعت بسیار انبوه است، و مراد از , ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم وَ کُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً؛ فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصحَابُ الْمَیْمَنَةِ؛ وَ أَصحَابُ المَشْئَمَةِ مَا أَصحَابُ المَشْئَمَةِ؛ وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(واقعه/ 7-10) ترجمه آیات: و شما سه دسته شوید: یاران دست راست کدامند یاران دست راست؟ و یاران چپ کدامند یاران , ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِیعَا بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُم مِّنی هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَاىَ فَلَا یَضِلُّ وَ لَا یَشْقَى (طه/123) ترجمه آیه: خداوند فرمود: «همگى از آن [مقام] فرود آیید، در حالى که بعضى از شما دشمن بعضى دیگر است، پس اگر براى شما از جانب من رهنمودى رسد، هر کس از هدایتم پیروى کند نه گمراه مىشود و نه تیرهبخت.» 1. هبوط تنزّل است و حضرت آدم و حوا از بهشتی که هیچگونه عیب و نقصى در او نبود و هیچگونه بلا و مصیبتى نداشت (خداوند به آدم و حوا فرمود که در آن گرسنگی، تشنگی، عریان بودن، گرما و سرما وجود ندارد) به این دنیا نزول کردند. به دنیایی که دار محنت و بلا است و خود انسان و تمام نعمت هایش همه فانی هستند و دروازه ورود آن برای همه رحم، دروازه خارج شدنش قبر است. 2. بی شک جایی که آدم و حوا در آنجا بودند بهشت خلد نبوده است چون آدم و حوا به دلیل یک خطا از آنجا اخراج شدند. ولی این دنیا هم نبوده است و نعمت هایی فراوان تر و سختی هایی کمتر از این دنیا داشته است. شاید همین برخورداری خود امتحانی الهی بوده است چون شکر کردن , ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ یَبْصُرُواْ بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَ کَذَالِکَ سَوَّلَتْ لىِ نَفْسىِ(طه/96) ترجمه آیه: گفت: «به چیزى که [دیگران] به آن پى نبردند، پى بردم، و به قدرِ مُشتى از اثر فرستاده [خدا] برداشتم و آن را در پیکر [گوساله] انداختم، و نفس من برایم چنین فریبکارى کرد.» 1. جملهى «بصرت به» از بصیرت به معناى فهمیدن است و کلمه "اثر" هر نشانه و علامتى است که از هر چیزى بعد از رفتن آن به جاى مىماند، به طورى که هر کس ببیند به آن چیز پى مىبرد، مانند ساختمانى که اثر بنا است، و به همین خاطر جاى پا را نیز اثر می گویند. قبض به معنی گرفتن و برداشتن است و نبذ به معنی انداختن و ریختن بکار می رود. واژه سوّل به معنی فریفتن است و تسویل یکی از حالات نفسانی انسان است که نفس و خواسته های شهوانی انسان، گناه را در چشم او زیبا جلوه می دهد. 2. این آیه، جواب سامرى را حکایت مىکند. وقتی حضرت موسی پرسید:" فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ" یعنی این چه کاری بود که تو کردی؟ بی شک منظور سوال کننده علت یابی می باشد ولی پاسخ دهند, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم قَالَ لَا تخَافَا إِنَّنىِ مَعَکُمَا أَسْمَعُ وَ أَرَى(طه/46) ترجمه آیه: فرمود: «مترسید، من همراه شمایم، مىشنوم و مىبینم.» 1. موسى و برادرش هنگام رفتن به سوی فرعون از دو چیز بیم داشتند، نخست آنکه فرعون قبل از آنکه سخنانشان را بشنود شدت عمل به خرج دهد و آنها را بکشد و یا بعد از شنیدن بلافاصله و بدون مطالعه دست به چنین اقدامى بزند و یا عذاب قوم بنی اسرائیل را زیاد کند و حرفی بزند و بی ادبی نسبت به خداوند نماید که سزاوار نیست. خلاصه آنها از جان خود نمی ترسیدند و ترسشان از نا تمام ماندن ماموریتی بود که خداوند بر عهده آنان گذاشته بود. على (ع) در این باره می فرماید: «روى رستگارى نبیند آن که راهى جز راه من رود. از آن روز که حق را شناختهام در آن شک نکردهام. موسى نیز بر جان خود نمىترسید ترس او از غلبه نادانان و فرمانروایى گمراهان بود». 2. ترس از ویژگی های انسان است و پیامبران هم از این امر مستثنی نیستند و ترس نقیصه نیست. علم انبیا محدود است و در حدی است که خداوند مصلحت می داند که داشته باشند و همین امر باعث می شود که نسبت به عاقبت کار نگران باشند و بترسند., ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم و وَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِیًّا ( مریم/53) ترجمه آیه: و ما به رحمت خویش برادرش هارون پیامبر را به او بخشیدیم. 1. برادر نعمت الهی است و داشتن برادر ریشه در رحمت الهی دارد و نداشتن آن حرمان و محرومیت از یک نعمت الهی است. و از دیدگاه قرآن، ، به گونهاى که قرآن در آیه 12 سوره حجرات غیبت کردن را به مثابه خوردن گوشت برادر مرده دانسته و یا در آیه 10 همان سوره رابطه برادری را الگویى براى ارتباط همه مؤمنان معرفى کرده است، قرآن در آیه 34 سوره عبس قیامت را روزى دانسته که انسانها از تمام خویشاوندان از جمله از برادر خویش مىگریزند و در آیات 11 و 12 سوره معارج قیامت را روزى دانسته است که مجرمان حاضر مىشوند همه خویشاوندان حتى برادرانشان را فدا کنند تا از عذاب دردناک آن روز رهایى یابند. 2. برادر در قرآن بیش از 90بار با واژه «اخ» و دیگر مشتقات آن به کار رفته است که در بیشتر آیات مقصود از آن برادر نَسَبى است که به پسر یا مردى گفته مىشود که در پدر و مادر یا یکى از آن دو با شخص مشترک باشد. ؛ و گاه مقصود از این واژه، برادر رضاعى است یعنی کس, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم وَ لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُواْ مَا تَرَکَ عَلىَ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَاکِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِعِبَادِهِ بَصِیرَا (فاطر/45) ترجمه آیه: و اگر خدا مردم را به [سزاى] آنچه انجام دادهاند مؤاخذه مىکرد، هیچ جنبندهاى را بر روی زمین باقى نمىگذاشت ولى تا مدّتى معیّن مهلتشان مىدهد، و چون اجلشان فرا رسد خدا به [کار] بندگانش بیناست. 1. مراد از" مؤاخذه" در این آیه، مؤاخذه دنیوى یعنی هلاکت و از بین بردن است و مراد از" دابة هر,گر حکم شود که مست گیرند,گر حکم شود که مست گیرند شاعر,گر حکم شود که مست,گر حکم شود که دزد گیرند,گر حكم شود كه مست,گر حکم شود,گر حکم شود که مست گیرند در شهر,گر حکم شود مست گیرند,گر حکم شود که مست گيرند,گر حکم شود مست ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم اسْتِکْبَارًا فىِ الْأَرْضِ وَ مَکْرَ السَّیىّ وَ لَا یحِیقُ الْمَکْرُ السَّیئِ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تجَدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَ لَن تجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تحَوِیلاً(فاطر/43) ترجمه آیه: [انگیزه کفار قریش از] این کارشان فقط گردنکشى در [روىِ] زمین و نیرنگ زشت بود و نیرنگ زشت جز [دامن] صاحبش را نگیرد. پس آیا جز سنّت [شوم] پیشینیان را انتظار مىبرند؟ و هرگز براى سنّت خدا تبدیلى نمىیابى و هرگز براى سنّت خدا دگرگونى نخواهى یافت. 1. "مکر السیّئ" ه, ...ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم أَ فَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَءَاهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَن یَشَاءُ وَ یهْدِى مَن یَشَاءُ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُون ( فاطر/8 ) ترجمه آیه: آیا آن کس که زشتىِ کردارش براى او آراسته شده و آن را زیبا مىبیند [مانند مؤمن نیکوکار است]؟ خداست که هر که را بخواهد بىراه مىگذارد و هر که را بخواهد هدایت مىکند. پس مبادا به سبب حسرتها [ى گوناگون] بر آنان، جانت [از کف] برود قطعاً خدا به آنچه مىکنند داناست. 1. این آیه یکی از ویژگی های کافران را, ...ادامه مطلب