بسم الله الرحمن الرحیم
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِى فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکاً وَ نَحشُرُهُ
یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَى(طه/124)
ترجمه آیه: و هر کس از یاد من دل بگرداند، در حقیقت، زندگىِ تنگ [و سختى]
خواهد داشت، و روز رستاخیز او را نابینا محشور مى کنیم.
1. عیش مربوط به زندگی دنیایی و اموری مانند خوردن، مسکن و
پوشیدن و نظایر آنها می شود و در نتیجه از کلمه" حیات" خصوصىتر است، حیات،
هم زندگی حیوان را شامل مىشود و هم فرشته و هم خداى تعالى. و کلمه" معیشت"
از همان عیش مشتق مىگردد و معنایش آن چیزهایى است که با آن زندگی دنیا می گذرد. کلمه"
ضنک" در هر چیزى که به کار رود تنگى آن را مىرساند.
2. علت تنگى معیشت در دنیا، و کورى در روز قیامت، فراموش کردن
خدا و اعراض از ذکر او است، و مقصود از ذکر خداى تعالى یا به معنای یاد آوردن او است،
و یا به معناى قرآن، و یا مطلق کتب آسمانى است، و یا به معناى دعوت حقه است. یعنی
اگر انسان یاد خدا و یا انس با قرآن ویا بهره مندی از مطلق کتب آسمانی و یا پیروی
از حق را فراموش کند در دنیا معیشت تنگ و در روز آخرت کوری خواهد داشت.
3. زندگی سخت و تنگنا از آثار طبیعی فراموشی خداوند در دنیا
می باشد به این معنی که کسى که خدا را فراموش کند، و با او قطع رابطه نماید، دیگر چیزى
غیر دنیا نمىماند که به آن دل ببندد، و در نتیجه دنیا را مطلوب یگانه خود قرار می
دهد، در نتیجه همه کوششهاى خود را منحصر در آن می کند، و فقط به اصلاح زندگى دنیایش
می پردازد، و روز به روز آن را توسعه بیشترى داده، به لذت بردن از آن سرگرم می شود،
و این معیشت، او را آرام نمىکند، چه کم باشد و چه زیاد، براى اینکه هر چه از آن به
دست آورد به آن حد قانع نگشته و به آن راضى نمىشود، و دائما چشم به اضافهتر از آن
مىدوزد، بدون اینکه این حرص و تشنگیش به جایى منتهى شود، پس چنین کسى دائما در فقر
و تنگى بسر مىبرد، و همیشه دلش علاقهمند به چیزى است که ندارد، صرفنظر از غم و اندوه
و قلق و اضطراب و ترسى که از نزول آفات و روى آوردن ناملایمات و فرا رسیدن مرگ و بیمارى
دارد، و صرفنظر از اضطرابى که از شر حسودان و کید دشمنان دارد، پس او على الدوام در
میان آرزوهاى بر آورده نشده، و ترس از فراق آنچه بر آورده شده به سر مىبرد.
4. مؤمنی که به یاد خداوند است زندگی اش در هر شرایطی در دو
کلمه خلاصه می شود شکر و یا صبر و راضی بودن به قضای الهی، ولى کافر داراى چنین زندگی
نیست، و زندگى او در دو کلمه خلاصه مىشود، نارضایتى نسبت به آنچه دارد، و دل بستگى
به آنچه ندارد، این است معناى زندگى تنگ.
5. منظور از کوری در آخرت کوری مطلق نیست کافر نامه عمل خود
را که حجت را بر او تمام مىکند و نیز اوضاع ترس بر انگیز، و هر چه را که مایه شدت
عذاب او است از آتش و غیر آتش را می بیند،
ولی از دیدن راه سعادت و بهشت و از مشاهده پروردگار محروم و کور است. و در کافى به
سند خود از ابى بصیر روایت کرده که گفت: از امام صادق (ع) شنیدم مىفرمود: هر که با
تن سالم و داشتن استطاعت حج نکند تا بمیرد، او از جمله کسانى خواهد بود که خدا در بارهشان
فرموده:" وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى" مىگوید: گفتم: سبحان اللَّه کور محشور
مىشود؟ فرمود: بله خداوند او را از راه حقش کور مىکند.
عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است...
ما را در سایت عمر فرصت بزرگ زندگی بشر است و از به هدر دادن آن ظلم به خویشتن است دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 1rabbonab بازدید : 187 تاريخ : جمعه 20 اسفند 1395 ساعت: 18:15